Martijn Gommeren over zijn werk bij SSNB en passie voor sport (9 april 2020)
“Nog meer verbinding tussen sport en andere domeinen”
Als (zaal)voetballer bij de lokale sportvereniging. Als hardloper tijdens zijn trainingsronde in de buurt. Als supporter thuis op de bank en in het stadion. Als regio-coördinator bij SSNB op kantoor in het SX-gebouw in Eindhoven en in zijn regio West-Brabant. Sport is overal voor Martijn Gommeren.
Fijn dat ze me weten te vinden
Voor zijn werk bij SSNB begeleidt Martijn in veel gemeenten de beweegteams die uitvoering geven aan het lokale sportbeleid. Heel West-Brabant in beweging krijgen, daar gaat hij voor. “Het is fijn om te merken dat steeds meer gemeenten ons weten te vinden. Zo zijn we sinds anderhalf jaar ook actief in de gemeente Zundert. Daar is een nieuw beweegteam gestart, dat zich specifiek richt op de doelgroep ouderen en mensen met een beperking. Er is in korte tijd veel bereikt. En als ik dan zie hoe onze buurtsportcoaches tijdens de coronacrisis snel schakelen en bewoners van het lokale verzorgingshuis op hun balkons in beweging houden, dan kan ik alleen maar trots zijn!”
Verbinding met andere domeinen
De rol van regiocoördinator die Martijn vervult is erg divers. Zo is hij ook betrokken bij de realisatie van diverse lokale sportakkoorden. “Als sportformateur kan ik de betrokken partijen concreet laten zien wat er allemaal nog meer mogelijk is door de inzet van sport als middel. Erg leuk om te zien hoe dit vervolgens wordt opgepakt.
Wat mij betreft ligt de uitdaging in veel gemeenten de komende periode op het leggen van nog meer verbindingen. En dan vooral die tussen sport en andere domeinen zoals leefbaarheid en gezondheid. Daar kunnen we gezamenlijk nog veel winst behalen.”
Als je zag wat het deed met de mensen langs de kant!
Als Martijn gevraagd wordt naar zijn persoonlijke favoriete sportmoment hoeft hij niet lang na te denken. “Zonder twijfel de 570 kilometer lange hardloopestafette van Normandië naar Nispen (nabij Roosendaal). Teamgevoel, het mooie heuvellandschap, afzien, weinig slapen, ‘s nachts geen hand voor ogen zien. We volgden het pad van de geallieerden en brachten al rennend het bevrijdingsvuur naar Nispen. Precies 75 jaar na de bevrijding van het dorp finishten we daar. Als je zag wat dat deed bij de mensen die langs de kant stonden om ons in te halen… Het hele dorp stond vol. Een prachtige ervaring!”
